Cavia's reserveren voor een feestmaal
04 Oktober 2014 | Peru, Huancayo
Vrijdag 3-10-2014
M'n host mama is morgen jarig – wat gaan we doen? Cavia eten natuurlijk! :D Nou dat is niet zomaar iets. Om de goeie-niet chemisch behandelde(?)-lekker dikke-met de ingewanden er gewassen bij-cavias te vinden, ga je niet gewoon naar de markt. Daarvoor moet je bij een speciaal vrouwtje zijn. Dus ik met Maria op weg. Aangekomen bij haar huis wordt ons verteld; gooi maar wat steentjes tegen het raam dan komt ze wel naar beneden. Na een aantal steentjes gegooid te hebben (zoals in de films :P) en geen gehoor probeert de buurman het ook nog even maar ook dat helpt niet. We worden doorverwezen naar een ander huis. Na 10 minuten rammelen aan deze poort blijkt daar ook niemand thuis te zijn. Na nog ff checken bij de buren die natuurlijk allemaal geen telefoonnummer van haar hebben lopen we weer terug naar huis om 3uur later weer terug te gaan. Gelukkig is ze dit keer wel thuis en reserveren we voor morgen 5 lekkere cavias ;) ze heeft alleen helaas geen tijd om de ingewanden te wassen dus spreken we af dat ze de ingewanden wel eruit haalt maar dat Maria ze zal wassen. Helaas voor mij weet ik ook waarvoor ze perse de ingewanden wil hebben.. deze gaan namelijk in de saus zodat deze eextra lekker wordt..
Uhmm.. Heerlijk nu al zoveel zin in dat feestmaal van morgen! :P
Voor de rest is m'n leventje hier prima! Behoorlijk gewend, Spaans gaat prima gelukkig :) Alleen het openbaar vervoer is nog niet zo m'n ding. Je hebt hier allemaal van die kleine busjes. Ik denk in NL 12 zitplaatsen ofzo? Nou die zijn al mooi omgebouwd zodat er 23zitplaatsen zijn en dan heb je nog alle babys en staande mensen die erbij passen. Maargoed ze hebben hier in Peru een wet die verplicht dat ouderen, zwangere vrouwen, vrouwen met babies en gewonden altijd mogen zitten in de busjes en vooraan mogen in alle rijen. Wat n mooie wet is vind ik :) Maar dat betekend dus in die busjes dat ik vaak moet opstaan ofja niet moet maarja ik ben hier de gringo (buitenlander) dus ik laat me maar altijd van m'n goede kant zien ;) maar ten eerste ben ik hier echt heeel lang en dus kan ik in tegenstelling tot bijna alle peruanen niet rechtop staan in het busje wat een vervelende rugpijn veroorzaakt na een tijdje :P maar ook kun je dan niet meer naar buiten kijken om te herkennen wanneer je eruit moet. Want om eruit te gaan moet je roepen naar de jongen/het meisje dat je wil betalen en er zo uit wilt. Mega handig als je de buurt als je broekzak kent, niet zo ideaal als mij bent :P Maargoed daardoor was ik gister dus veeel te ver doorgereden en viel er doordat ik ging uitstappen een oude man om (niks ergs gelukkigs want hij moest erom lachen ma toch :P) en op de terugweg mocht ik in een busje met 40 anderen proberen niet tegen een bortvoeding-gevende-mama te vallen. Ideaal! :D Na dit avontuur wat 1,5uur langer had geduurd dan nodig :P kwam ik thuis om te merken dat niemand thuis is. Niemand heeft hier een sleutel en bonkt gewoon op de deur. Ook heel chill savonds, want dan ben ik altijd de pineut aangezien ik het dichtste bij de deur lig. Maargoed na een tijd gewacht te hebben kwam Theresa eraan en kon ik (ondertussen ietwat chagrijnig :P) naar binnen en heb ik savonds een flesje wijn met Theresa gedeeld en lesje engels met haar gedaan dus alles was al snel weer goed! :D EN iedereen heeft gister opeens een sleutel gekregen, heel chill dus! ;)
Dat is nog 'n ding hier. Borstvoeding. Ooooveral gaan tshirts omhoog en omlaag en hoppaaa de baby weer eraan. Ook niet een klein beetje beschut ofzo nee hoor dus gewoon bijv. In de overvolle bus en tussen de twee maaltijden door laat ze alles lekker vrij hangen. Ik heb in m'n leven nog nooit zoveel borsten gezien als in de afgelopen week in Peru! :D
M'n host mama is morgen jarig – wat gaan we doen? Cavia eten natuurlijk! :D Nou dat is niet zomaar iets. Om de goeie-niet chemisch behandelde(?)-lekker dikke-met de ingewanden er gewassen bij-cavias te vinden, ga je niet gewoon naar de markt. Daarvoor moet je bij een speciaal vrouwtje zijn. Dus ik met Maria op weg. Aangekomen bij haar huis wordt ons verteld; gooi maar wat steentjes tegen het raam dan komt ze wel naar beneden. Na een aantal steentjes gegooid te hebben (zoals in de films :P) en geen gehoor probeert de buurman het ook nog even maar ook dat helpt niet. We worden doorverwezen naar een ander huis. Na 10 minuten rammelen aan deze poort blijkt daar ook niemand thuis te zijn. Na nog ff checken bij de buren die natuurlijk allemaal geen telefoonnummer van haar hebben lopen we weer terug naar huis om 3uur later weer terug te gaan. Gelukkig is ze dit keer wel thuis en reserveren we voor morgen 5 lekkere cavias ;) ze heeft alleen helaas geen tijd om de ingewanden te wassen dus spreken we af dat ze de ingewanden wel eruit haalt maar dat Maria ze zal wassen. Helaas voor mij weet ik ook waarvoor ze perse de ingewanden wil hebben.. deze gaan namelijk in de saus zodat deze eextra lekker wordt..
Uhmm.. Heerlijk nu al zoveel zin in dat feestmaal van morgen! :P
Voor de rest is m'n leventje hier prima! Behoorlijk gewend, Spaans gaat prima gelukkig :) Alleen het openbaar vervoer is nog niet zo m'n ding. Je hebt hier allemaal van die kleine busjes. Ik denk in NL 12 zitplaatsen ofzo? Nou die zijn al mooi omgebouwd zodat er 23zitplaatsen zijn en dan heb je nog alle babys en staande mensen die erbij passen. Maargoed ze hebben hier in Peru een wet die verplicht dat ouderen, zwangere vrouwen, vrouwen met babies en gewonden altijd mogen zitten in de busjes en vooraan mogen in alle rijen. Wat n mooie wet is vind ik :) Maar dat betekend dus in die busjes dat ik vaak moet opstaan ofja niet moet maarja ik ben hier de gringo (buitenlander) dus ik laat me maar altijd van m'n goede kant zien ;) maar ten eerste ben ik hier echt heeel lang en dus kan ik in tegenstelling tot bijna alle peruanen niet rechtop staan in het busje wat een vervelende rugpijn veroorzaakt na een tijdje :P maar ook kun je dan niet meer naar buiten kijken om te herkennen wanneer je eruit moet. Want om eruit te gaan moet je roepen naar de jongen/het meisje dat je wil betalen en er zo uit wilt. Mega handig als je de buurt als je broekzak kent, niet zo ideaal als mij bent :P Maargoed daardoor was ik gister dus veeel te ver doorgereden en viel er doordat ik ging uitstappen een oude man om (niks ergs gelukkigs want hij moest erom lachen ma toch :P) en op de terugweg mocht ik in een busje met 40 anderen proberen niet tegen een bortvoeding-gevende-mama te vallen. Ideaal! :D Na dit avontuur wat 1,5uur langer had geduurd dan nodig :P kwam ik thuis om te merken dat niemand thuis is. Niemand heeft hier een sleutel en bonkt gewoon op de deur. Ook heel chill savonds, want dan ben ik altijd de pineut aangezien ik het dichtste bij de deur lig. Maargoed na een tijd gewacht te hebben kwam Theresa eraan en kon ik (ondertussen ietwat chagrijnig :P) naar binnen en heb ik savonds een flesje wijn met Theresa gedeeld en lesje engels met haar gedaan dus alles was al snel weer goed! :D EN iedereen heeft gister opeens een sleutel gekregen, heel chill dus! ;)
Dat is nog 'n ding hier. Borstvoeding. Ooooveral gaan tshirts omhoog en omlaag en hoppaaa de baby weer eraan. Ook niet een klein beetje beschut ofzo nee hoor dus gewoon bijv. In de overvolle bus en tussen de twee maaltijden door laat ze alles lekker vrij hangen. Ik heb in m'n leven nog nooit zoveel borsten gezien als in de afgelopen week in Peru! :D
-
04 Oktober 2014 - 17:37
Dennis:
Hahahahahah prachtig!! dat vreejtuh hoef ik niet als ik daar ben:p gaan we wel lekker naar een restaurantje daaro. En als jij al lang bent, wat moet ik daar dan wel niet zijn..?:P (GIANT)
Heb iig veel zin om me met je te gaan bezatten daar tijdens oud op nieuw. spreek je snel weer! xxx -
04 Oktober 2014 - 19:02
Esmee:
Haha prachtig verhaal milou! Ik ben echt zeer benieuwd hoe die cavia je gesmaakt heeft... En ik zie je al staan in t busje haha! Inderdaad zoals Dennis zegt ben jij nog vrij klein:p die busjes zijn dus niet gemaakt voor de gemiddelde Nederlander:p
Ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal! Besos xxx -
05 Oktober 2014 - 10:44
Daan:
Haha geweldig verhaal verhaal Milou!!! Ik ben inderdaad echt heel benieuwd hoe het feestmaal was.... En he openbaar vervoer met borstvoedende vrouwen, haha ik zie het helemaal voor me als ik dat lees. Dat is ook uniek, als jij je groot voelt:p have fun en succes met de kiendjes! -
06 Oktober 2014 - 14:12
Francois Lommelen:
Hoi Milou,
Wat een verhaal. Jij liever dan ik hoor. Veel plezier nog, hopelijk heeft het gesmaakt!!! en hopelijk kom je weer snel met een nieuw verhaal. Ben hartstikke nieuwsgierig. Veel liefs. Gr.Francois. -
12 Oktober 2014 - 11:17
Olga:
Hoi Milou
Als Dennis en Robbert op bezoek komen loopt het halve dorp uit om te kijken naar deze grote mannen.
Gr Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
