Cape Coast Castle & eerste keer zee zien

Alweer bijna twee weken terug ging ik samen met Mike, een officer van het ministerie van landbouw, op de motor een aantal boerderijen bezoeken. Via allemaal kleine modderpaadjes naar allemaal afgelegen boerderijen met superlieve boeren families. Hier heb ik ook het fruit geproefd van de cocoa plant, superlekker! ‘s ochtends had ik zijn vrouw al ontmoet en geleerd dat niet iedereen in Afrika zo graag supergrote families wil maar dat er vaak gewoon geen toegang tot anticonceptie is. ‘s middags gingen we op bezoek bij zijn oma en moeder. Twee superlieve hartelijke vrouwen waar ik meteen een bord eten voorgeschoteld kreeg en toen ik zat te spelen met de kittens wouden ze me meteen een kitten kado doen. Helaas is mijn nieuwe hostfamilie niet al te diervriendelijk dus moest ik dit aanbod afslaan.

De avond ervoor was ik verhuisd naar mijn nieuwe Ghanese hostgezin en dat was vanaf moment 1 dat ik daar binnen liep meteen een opluchting! Super hartelijk en geinteresseerde vrouw met nog een beetje terughoudende maar lieve puberende kids :P Haar dochter is 13 en zoon 19, ze irriteren elkaar de hele dag door :) leuk om dit zo ook eens mee te maken. Ze noemen me aunty Milou :D

Afgelopen twee weekenden ben ik naar Cape Coast geweest, m'n eerste weekendjes echt weg als toerist. Op de eerste zaterdag ging ik naar Kakum national parc. Eigenlijk kun je hier krokodillen en olifanten enzo zien maar toen ik net op de eerste hangbrug liep begon het te stortregenen. Ik had net een klein bang jongetje overtuigd om toch mee te gaan op de hangbrug ipv om te keren en die begon toen natuurlijk keihard te huilen dus toen heb ik maar snel met hem de korte route genomen. Maar alsnog was ik echt zeikenat dus na een lekker kopje oploskoffie ben ik teruggekeerd naar het hotel zonder ook maar één dier gezien te hebben! De rest van de dag heb ik besteed aan lekker eten en drinken ;) De dag erna heb ik Cape Coast Castle bezocht, dit is een van de vele kastelen vanuit waar de slaven verhandeld werden. Ze noemen het ook wel 'gate of no return' omdat de slaven via hier weggescheept werden en eenmaal door die poort betekende dat ze nooit meer terug zouden komen. In dit kasteel zaten de kerkers ondergronds, kleine ruimtes waar honderden mensen hele dagen in zaten, één raam waardoor er een mini beetje frisse lucht en licht binnenkwam en geen wc’s of douches. Overal uitwerpselen en dus overal bacterien en dan nog natuurlijk malaria, een deel van de mensen overleefden uberhaupt deze periode van soms wel 3 maanden in het kasteel niet.
Er was ook een ruimte waar ze de zwakke/zieke mensen induwden, hier was geen eens een gat voor licht of frisse lucht. Hier gingen ze allemaal tegelijk in en drie dagen later ging de deur pas weer open om alle lijken eruit te halen. De mensen die pas op de derde dag overleden zaten daar dus tussen de lijken, uitwerpselen en kots te wachten op hun dood.
Als ze dit deel overleefd hadden moesten ze vervolgens nog de boot op, waar ze als boeken in een kast gestapeld in stappelbedden vastgeketend werden. Weer geen wc of douche tot hun beschikking Dus weer een deel overleefde deze reis niet eens. Regelmatig gingen er doodzieke of al dode lichamen overboord.
Ik heb de hele tour rondgelopen met kippenvel, wat een verschrikkelijke plek!

De rest van het weekend heb ik vooral besteed aan lekker eten en bier drinken! :D

Het weekend erna ging ik samen met Elise, Harriet en Esther naar Cape Coast. Harriet en Esther zijn mijn 2 Ghanese zusjes van mn eerste hostgezin. Omdat zij én de jongsten en geen echte kinderen zijn maar een nichtje en een kleindochter moeten zij een heel stuk harder werken dan de andere gezinsleden. Dit is helaas heel normaal in Ghana. In de Ghanese cultuur is hierarchie super belangrijk. Je mag iedereen die jonger is dan jij (dus zelfs een onbekend kind) gewoon de opdracht geven iets voor de te halen of doen. Bijvoorbeeld laatst stond ik ergens in de rij met Harriet en toen liet een man een muntje op de grond vallen, in plaats van dit zelf op te rapen zegt hij tegen Harriet; raap eens op.
In het huishouden betekend dit dat zij eigenlijk gewoon dienstmeisjes zijn. Zij moeten poetsen, koken en de was doen. En als de moeder, vader of broer roept, springen zij. Erg vervelend om te zien, vooral omdat de moeder/vader/broer hen ook constant opdrachten geven om ons te verzorgen.
Dus hadden Elise en ik bedacht dat het leuk was om ze een weekendje ergens mee naartoe te nemen aangezien ze zoo hard voor ons en iedereen werken en omdat ze zoiets ook nog nooit gedaan hadden.
Ze mochten zelf kiezen waarheen en besloten naar Cape Coast te willen. Dus Elise en Esther al op vrijdagochtend erheen en ik met Harriet na werk en school op vrijdagnamiddag. Dit was al een hele ervaring waarbij meerdere mensen dachten dat Harriet mn dochter was, haha! Behalve dat t qua kleur absoluut niet zou kunnen is het voor hier niet raar dat mensen niet geschokt zijn van een moeder van 27 met een kind van 12 ;)
Ze hadden allebei nog nooit de zee gezien dus om dat samen met hen mee te maken was echt zooo prachtig!! Esther was superbang en Harriet vond het vooral spannend. Ik heb de hele zaterdagmiddag met Harriet in de zee gespeeld! Ze durfde er niet alleen in dus hield me constant superstevig vast. We begonnen met alleen het water tot aan onze enkels en eindigden met onze hele kleren zeikenat! :D Echt prachtigste dag tot nu toe in Ghana!
Verder hebben we weer dezelfde dingen gedaan als het weekend ervoor alleen was het dit keer veel leuker omdat we met zn vieren waren en omdat alles voor hen nieuw was. Slapen in een ‘obruni-hotel’, onbekend eten proberen in een ‘obruni-restaurant’ en gewoon ijs eten wanneer je daar zin in hebt! :D Echt prachtig! :D

Verder gaat werk goed en ben ik gezond en blij! En zal ik proberen wat sneller en kortere updates te schrijven!

Groetjes uit het bijna té hete Ghana :P