Rabiesshots, coca bladeren kauwen en slapen in een

Holaaa :D

Zooo dat was een hele lange stilte :P Maargoed, het gaat heel goed met me! :D Ik heb natuurlijk bezoek gehad met nieuwjaar van mn fam wat supergezellig was en nadat zij allemaal zijn vertrokken was ik ook wel een beetje klaar met het regenachtige weer in de bergen dus ben ik richting strand gegaan. Hier ben ik van redelijk zuidelijk naar behoorlijk noordelijk langs het strand omhoog gereisd. Behalve hard chillen en leuke mensen ontmoeten heb ik niet zoveel gedaan maar daar kwam (helaas) snel verandering in toen ik aankwam op het strand van Lobitos. Dit is een mega verlaten chill strandje waar het hostel waar ik verbleef het enige was op een stuk strand dus eigenlijk gewoon n privebeach :D Na het inchecken en omkleden ging ik het strand even ontdekken - aan allebei de kanten waren rotsen dus ik was wel benieuwd naar wat erachter lag. Toen ik dichtbij de rots aan de rechterkant kwam zag ik opeens een paar honden staan, niet meteen helemaal bang maar ook niet helemaal op mn gemak bedacht ik dat ik eigenlijk ook best wel terug kon gaan. Terwijl ik dit bedacht kwamen er 5 aggressieve honden op me afgerend. Sindsdien heb ik heel veel tips gekregen over hoe je dan moet reageren maar helaas wist ik al die trucs toen nog niet :P Dus met 5 blaffende en grommende honden om me heen probeerde ik ze een beetje van me af te houden door te slaan met mijn slippers en omdat ik ze niet mn rug wou toekeren probeerde ik achteruit te rennen, wat niet echt lukte want ik viel natuurlijk op de grond. Vervolgens opgestaan nog een keer hetzelfde geprobeerd om vervolgens weer op de grond te vallen :P Bij deze tweede keer opstaan heeft een van de honden me te pakken gekregen en in mn been gebeten. Toen pas had ik het geniale idee om de zee in te rennen, gelukkig hadden deze honden geen zin om te zwemmen maar bleven ze me wel constant op het strand volgen. Ondertussen was ik toch wel erg geschrokken en een beetje bang :P dus ging ik een stukje dieper de zee in dan waarschijnlijk nodig was geweest :P maargoed, de golven waren behoorlijk hoog dus... toen meerdere keren in deze golven terecht kwam ben ik de allermooiste zonnebril ever verloren!! :( Deze zonnebril kostte echt geen drol, ooit in indonesie gekocht maar hij was zoooo fijn! En die ben ik nu dus kwijt :( :P. ) Maargoed uiteindelijk dus door de zee terug richting het hostel waar ze me gelukkig heel goed verzorgd en opgevangen hebben :)
En om mijn pijn te verzachten kwamen er even later een suupercute paardenfamilie het strand op om te spelen! :D echt heel leuk, n superjong babypaardje met zn ouders.
En toen begon het avontuur van het regelen van mijn anti rabies shots. Want aangezien deze honden geen eigenaar hebben en dus niemand weet of ze ingeënt zijn moet je voor de zekerheid altijd deze shots krijgen. Ik zal jullie de lange veriant besparen en de verkorte versie vertellen :P We zijn op een medische post geweest, op het strand naar de dokter gezocht, met de ambulancebroeders op het strand gepraat en hebben twee verschillende klinieken in Talara (dichtsbijzijnde stad) bezocht om een aantal uur later nog steeds geen shot geregeld te hebben (het was zondag, dan ligt iedereen incl de dokter op het strand natuurlijk ;) ) Uiteindelijk een soort van afspraak voor de dag erna gemaakt. Deze afspraak was zo’n goeie afspraak dat we de dag erna sochtends bij de dokter zn huis langs zijn gegaan, vervolgens naar de medische post, naar een andere medische post en toen naar een van de klinieken in Talara om dan eindelijk mijn eerste shot te krijgen! :D Zoals jullie misschien weten is deze vaccinatie niet maar 1 keer maar maar liefst 5 keer! Dus mijn volgende 2 shots heb ik ook in Talara laten zetten en vervolgens ben ik doorgereisd naar Huaraz.
Huaraz is een stadje in de bergen waar de meeste mensen naartoe gaan om vanuit daar een trekking of een aantal dayhikes te doen. Ik was samen met Gabe hiernaartoe gereisd en Pieter en Andre kwamen een dag later aan en met z’n vieren hebben we de Santa Cruz trek gedaan. Dit is normaal een trek van 4 dagen maar een aantal van ons hadden niet veel tijd en dus gingen we het in 3 dagen doen. Wat zeker te doen is maaar echt veeel zwaarder was dan ooit verwacht :P We waren natuurlijk allemaal niet echt gewend aan de hoogte (Huaraz ligt op 3100m) want we kwamen allemaal van zeeniveau af wat heel veel uitmaakt voor de zwaarheid natuurlijk. We hadden gekozen voor deze trek omdat dit de enige trek is die je zonder gids kunt doen en we wouden ook geen ezels of porters maar hadden we onze eigen tenten, slaapzakken, matjes en eten bij! Maargoed met grote en (veel te) zware rugzakken gingen we op pad :P de eerste dag was nog een heel stuk met openbaar vervoer en taxi en maar 6uurtjes lopen wat zwaar was maar nog prima ging. Die eerste avond hadden we net de tenten staan en begon het een beetje te miezeren, gelukkig niet te erg, we konden nog gewoon koken en eten buiten. Na een paar minuten genoten te hebben van de fantastische sterrenhemel, al het eten hoog in een boom gehangen hebben voor het geval er hongerige, wilde dieren zouden zijn :P zijn we rond 8 of half9 in ons tentje gaan liggen - iedereen was behoorlijk kapot. De volgende ochtend hebben we rustig aangedaan, lekker ontbijt gekookt en even gewacht met de tenten opruimen totdat de zon ze weer droog had gemaakt. De tweede dag was meer dan een 1000m stijgen, de top bereiken en vervolgens nog 2 uurtjes dalen. Het begon allemaal prima en we hadden allemaal een positief gevoel over deze dag, dit veranderde vrij snel :P Het werd suuperstijl en we hadden allemaal mega last van de hoogte - supermoeilijk om te ademen - zonder het kauwen van de coca bladeren was het denk ik sowieso nooit gelukt! De laatste paar honderd meter kon ik vaak niet meer dan 5m lopen om dan weer even op adem te komen :P Maaaaar we made it!! Ook al voelde t alsof er nooit een einde aan kwam, we hebben de top gehaald! :D En toen moesten we nog 2uur naar beneden. Toen we eindelijk bij de kampeer plek aankwamen konden we nog net de tent droog opzetten voordat het keihard begon te regenen. Andre en Gabe voelden zich niet zo lekker dus die gingen zonder te eten meteen pitten. Pieter en ik hebben nog even snel wat te eten gefixt en de tweede avond lagen we dus al voor 8uur in onze tent :D Om 10uur savonds maakte pieter ons wakker want het was nat in hun tent, het sneeuwde keihard! Gelukkig dat hij dit deed want toen kwamen wij erachter dat onze tent half aan het instorten was! (We hadden de touwen niet gespannen :P) Gabe voelde zich niet lekker en had last van hoogteziekte waardoor hij zelfs een beetje aan het hallucineren was! Dus ik in de volle sneeuw naar buiten om alsnog de touwen vast te zetten - koudddd! Ondertussen was Pieter zijn kant van de tent behoorlijk nat en kwam hij bij ons erbij liggen waar we plannen maakten om eventueel die nacht door de sneeuw naar beneden te gaan lopen als gabe zich niet snel beter zou gaan voelen. Gelukkig voelde hij zich een paar uur later een stuk beter en konden we nog een paar uurtjes slaap pakken in deze kouu! De ochtend erna was wel echt prachtig wakker worden, het sowieso al suupermooie landschap was nu helemaal wit :D We hebben snel ingepakt, koekjes als eerste ontbijtje gegeten (alles was te koud en te nat om te koken, het gasstel kregen we niet eens aan :P) en zouden als de zon zn werk had gedaan een echt ontbijt klaarmaken. Toen hebben we echt ontdekt waarom ze deze trek vooral aanraden tussen april en oktober... De rivier was oooveral (het is regenseizoen nu). We konden het pad niet meer vinden en konden niet meer verder zonder de rivier over te steken! Dus na eerst heel veel tijd verloren te hebben om een plek te vinden om de rivier veilig over te steken waren we superblij dat het gelukt was maar die blijheid mocht niet duren. Even later kwamen we weer bij een rivier uit en vervolgens nog een paar. Maargoed uiteindelijk gebruncht (want het was ondertussen zelfs al lunchtijd) en de laatste en breedste rivier overgestoken om toen eindelijk het pad weer terug te vinden! :D Vanaf het punt dat we toen onze schoenen eindelijk weer aandeden is het begonnen met regenen en dat is noooit meer gestopt die dag. Heeel zwaar was het maar supervoldoenend en ook echt prachtig!! :D
Toen nog een paar dagen gechillt in Huaraz en nog een keer zo’n fantastische ervaring gehad met het regelen van mijn vaccin :P Maar behalve dat is Huaraz naar mijn mening de chillste stad in Peru! Gisteren ben ik vertrokken richting de jungle :D En vanmorgen zat ik om 8uur klaar op het busstation om om half9 met de bus te vertrekken, die maar nooit vertrok en er waren bijna geen mensen.. want het bleek dat die vanavond om half 9 vertrekt! :D Dus vandaar deze veeel te lange blogpost want ik heb heel wat tijd te overbruggen vandaag! :P

Ik hoop dat bij jullie alles goed gaat en voor de mensen die het nog niet wisten, ik kom over iets meer dan een maandje weer richting huis!!

xxxxx